طوطو، ڪنٺ طوطو، چَتون، مِٺـُو

ھي سهڻو پکي 40 سينٽي ميٽر بت جو مالڪ آهي. نر ۽ ماديءَ جو رنگ هڪجهڙو ٿئي ٿو پر نَر کي ڳچيءَ ۾ ڪارو ڳاڙهو ڪنٺو هوندو آهي، ماديءَ کي ڪنٺ نه ٿيندو آهي. سائي رنگ سبب سٺو ڪيموفلاج ڪندو آھي اڪثر ساون پنن ۾ لڪل رهندو آهي. پُڇ ڊگهو ۽ نوڪدار، چهنب مضبوط، مڙيل ۽ ڳاڙهي رنگ جي اٿس. ميون جو شوقين آهي. طوطا اڪثر ولرن جي صورت ۾ ميون جي باغ تي حملو ڪندا آهن ۽ ميوا ٽُڪي ناس ڪندا آهن. تيز ”ٽِيُون ...ٽِيوُن“ ٻولي ڪندا آهن ۽ باغ تي حملي مهل زبردست شور ڪندا آهن. طوطي جي چنبي جون آڱريون ٻه اڳتي ۽ ٻه پوئتي وريل ٿين ٿيون جن جي مدد سان اهو وڻ جي ٽارين ۽ ٿڙ کي مضبوطيءَ سان جهلي پنهنجي مضبوط چهنب سان پاڻ جهليندو اڳتي هلندو رهندو آهي. طوطو اڏامڻ جو به چڱو آهي پر وڻن تي چنبن ۽ چهنب سان چڙهڻ ۽ لڏڻ ۾ شايد مزو ايندو اٿس. اهو ڪڏهن ڪڏهن زمين تي به لهي ايندو آهي ۽ وڻ جي خالي پورن ۾ آکيرو ڪندو آهي. طوطي جي زبان انساني زبان وانگر وري سگهندي آهي، انڪري اڪثر طوطا انسانن جا اُچاريل لفظ ورجائي ويندا آهن. طوطي جي اهائي لياقت سندس دشمن ٿي پئي ۽ ماڻهن ان کي پڃري ۾ پالڻ شروع ڪيو. پر، سڀ طوطا انساني ٻولي نه ٻولي سگهندا آهن. اها لياقت Alexandrine Parrat ۾ وڌيڪ آهي جنهن کي ڪنٺ سان گڏ ڪلهي تي به ڳاڙهو نشان هوندو آهي. سنڌ ۾ ان نسل کي عام طور ”بنگالي طوطو“ چوندا آهن، جنهن جو قدبت 50 سينٽي ميٽر آهي. هي ماحول : 6 جو پکي آهي.